Nikola Tesla: een autobiografie

 “De toekomst is van mij” !

 

 

Deze in 1856 geboren uitvinder en genie kwam uit een klein dorp Smiljan dat nu tot Kroatië behoort. Hij groeide uit tot een fenomeen met wel 700 patenten op zijn naam en overleed op 87 jarige leeftijd in New York(1943). Bij de uitvaart waren wel 2.000 mensen waaronder verschillende Nobelprijswinnaars die zijn lijkkist droegen. Zijn ontdekkingen en verschillende toepassingen van elektriciteit en radiogolven leverde belangrijk toepassingen op, zoals de wisselstroom generator en een hoogspanningstransformator. Verder ook apparaten die werkten op radiogolven en afstandsbediening (remote control). Dat laatste betekent dat draadloze overdracht mogelijk is. Tezamen hebben al deze uitvindingen de wereld van de 20e eeuw ingrijpend veranderd.

Tesla zorgde in 1893 al voor elektrische (wisselstroom-)verlichting tijdens de Wereldtentoonstelling in Chicago en was zo zijn baas en latere concurrent Thomas Edison te slim af.  Dit werd het begin van een wereldwijd elektriciteitsnetwerk.  Dankzij de ontdekkingen van Tesla werd draadloze communicatie mogelijk tussen schepen en onderzeeboten wereldwijd en tussen telefoon- en telegrafiekantoren. Op andere golflengten werd televisie-,  radio en tegenwoordig mobiele telefonie mogelijk.

Hij ontdekte ook dat de aarde negatief geladen was aan de oppervlakte en hoog in de ionosfeer dat de aarde juist positief geladen was. Tussen beide ontstonden ontladingen in de vorm van onweer . Met zijn inventieve installaties wist hij elektrische ladingen uit de atmosfeer te halen en die te laten vonken tot wel miljoenen Volt stroomspanning  en met duizenden Ampères stroomsterkte. Nicola constateerde dat er in de ruimte (ionosfeer), op zo’n 60 kilometer hoogte ,  golven waren met een frequentie van 6-8 Hertz. Het was ook, zo ontdekte hij, de grondtrilling van de aarde. Later noemde men dat de Schumann resonantie van precies 7,83 Hertz. Dit is als het ware de stemvork of de basistrilling van de aarde.  Bijzonder daarbij is dat hij ook ontdekte dat sommige menselijke hersengolven  6-8 Hertz waren, de zogenaamde alfagolven, bij diepe ontspanning.  Op een dieper niveau zijn mens en aarde dus één(stemmig).  

Nikola was ervan overtuigd dat hij elektrische en radiogolven de hele wereld over kon sturen en zo later draadloze communicatie mogelijk maakte. De radiogolven techniek van Marconi bleek na een lang onderzoek en een rechtszaak, gestolen te zijn van Tesla.

Hij geloofde dat het mogelijk moest zijn om behalve informatie ook energie draadloos te versturen en eventueel zo vernietigende wapens te maken die hun elektrische energie konden ontladen op plaatsen overal op aarde. Hopelijk zou dat een afschrikwekkend middel zijn en wereldvrede brengen. Tesla was er ook van overtuigd dat hij ook gratis energie kon aftappen uit de aarde en heelal . 

Zo waren er ook ooggetuigen die gezien hebben dat Tesla in een door hem aangepaste auto, die nu een elektrische auto genoemd zou worden, een succesvolle rondrit maakte, zonder dat er een zichtbare brandstofbron  in aanwezig was.

Hij leefde in dezelfde tijd als Albert Einstein en Niels Bohr, maar geloofde dat de relativiteitstheorie en de kwantumfysica een dwaalspoor waren. Einstein en Tesla hebben elkaar ook in de VS ontmoet en gesproken. Zo bestaat er een foto uit 1910 waar beide personen op voorkomen,  gezeten aan een rijk gevulde tafel. 

In een autobiografie uitgegeven  in 2011 door Frontier Publishing te Amsterdam zijn een zestal door Tesla zelf geschreven stukken afgedrukt die ooit artikelen waren in het Amerikaanse ingenieurstijdschrift Electrical Experimenter . Daarin beschrijft hij ook veel voorvallen uit zijn jeugd, herinneringen aan zijn familie en vooral zijn broer die door een tragisch ongeluk met een paard al vroeg kwam te overlijden. Nikola stond erbij toen het gebeurde en kon de verschrikkelijke beelden nooit meer vergeten. Zelf had Nikola in zijn jeugd ook een zeer zwakke gezondheid. Hij werd  veelvuldig bedlegerig door verschillende ernstige ziektes zoals cholera. Toch genas hij steeds weer op wonderbaarlijke wijze, terwijl de artsen hem al hadden opgegeven.

Tijdens deze lange periodes was hij wel in staat veel te lezen. Hij had een zeer breed interesse en verslond alle boeken van de plaatselijke bibliotheek. Zijn vader was een plaatselijke geestelijke die grote Bijbelteksten uit zijn hoofd kende. Zijn moeder kwam uit een uitvindersfamilie en wist ook praktische verbeteringen in de landbouw en het huishouden te realiseren.

Tesla beschreef van zichzelf dat hij over een zeer scherp waarnemingsvermogen beschikte. Vergeleken met leeftijdsgenoten was zijn gehoor en gezichtsvermogen wel tien keer zo goed. Meerdere keren is Tesla fysiek en geestelijk overbelast geweest en stortte mentaal in. Hij werd dan extra overgevoelig voor prikkels. Zo beschrijft hij in zijn biografie dat een vlieg die op een tafel in de kamer landde door Nikola waargenomen als een doffe klap. Ook zijn tastzin was zo scherp dat hij alleen kon slapen als zijn bed op luchtkussens stonden, die de trillingen van verkeer op straat dempten.

Er was nog een bijzonderheid aan Nikola. Tekenen kon hij niet als kind of heel slecht, maar daarentegen had hij een sterk ontwikkeld innerlijk voorstellingsvermogen. Van allerlei zaken zag hij meteen scherpe afbeeldingen als op een projectiescherm in zijn hoofd. Later bracht dit een groot voordeel met zich mee. Hij hoefde geen tekeningen te maken of schaalexperimenten uit te voeren want het ontwerp, testen en ander voorwerk van zijn bedachte machines deed hij grotendeels innerlijk. Hij kon ze zelfs werkend waarnemen en inzoomen op allerlei details en vanuit verschillende perspectieven. Eenmaal uitgevoerd In de realiteit bleken zijn voorstellingen te kloppen. 

 

 

Zijn ziekteprocessen, verdrinkingservaringen en andere ongemakken waren een grote beproeving en test voor zijn doorzettingsvermogen en wilskracht.  Die waren dan ook ongekend groot, want als student en later als volwassene was hij in staat vele uren ononderbroken en hoogst geconcentreerd door te werken. Soms zelfs twintig uur op een dag en zeven dagen in een week en een heel jaar lang. Toch had hij ook perioden van zenuwinzinkingen die hij te boven kwam met kortstondige diepe slaapperioden.   

Na zijn middelbare school mocht hij uiteindelijk toch naar een polytechnische hogeschool in Graz te Oostenrijk. Eigenlijk tegen de zin van zijn vader die liever wilde dat hij in zijn voetsporen als geestelijke zou treden. Hij maakte zijn studie om onduidelijke redenen echter niet af, terwijl hij in het eerste jaar geweldig zijn best deed en hoge cijfers haalde. Later probeerde hij het ook nog op de Technische Universiteit in Praag vanaf 1880, echter ook zonder zijn academische titel te halen. Pas veel later in zijn leven kreeg hij de academische erkenning met wel 12 eredoctoraten. 

Na een mislukte academische studie begon hij zijn werkzame leven eerst in Europa in Boedapest en later in Parijs.  Daar viel hij op en kreeg een aanbevelingsbrief mee voor de Edison in de Verenigde Staten. Hij werd assistent maar werd later ook een soort van concurrent.  Er was een prijs uitgeloofd  voor iemand die een manier wist om de waterkrachtenergie van de Niagara watervallen veilig naar Buffalo New York te transporteren, iets waar Tesla al van droomde tijdens zijn middelbare schooltijd. Hij meldde zich aan met een voorstel. Uiteindelijk kreeg  Nicola Tesla de opdracht en voerde hem ook uit in 1896 met drie grote wisselstroomdynamo’s die de stroom opwekten.

 

 

Na zijn dood is zijn nalatenschap in eerste instantie gedurende tien jaar in handen geweest van de Amerikaanse overheid. Helaas is niet duidelijk wat de overheid aan onderzoeksmateriaal heeft laten verdwijnen. Later is de wetenschappelijke erfenis overgedragen aan een museum in Belgrado dat speciaal voor Tesla werd opgericht. Het gaat dan nog om 160.000 originele documenten, 2000 boeken en tijdschriften, 1500 originele foto’s en zo’n 1000 werktekeningen.  Een ware schat aan materiaal.

In zijn leven werd Tesla ook sterk tegengewerkt en heeft hij vele tegenslagen moeten verwerken. Vaak zat hij in geldproblemen omdat hij steeds luxueus leefde in dure hotels en volop bleef experimenteren. Hij was daarnaast te weinig geïnteresseerd in commerciële toepassingen van zijn uitvindingen of in commercieel succes. 

De laatste jaren brengt Tesla in grote eenzaamheid door, soms alleen omringd door duiven, waar hij een speciale band mee koesterde.

  

 

Er zijn nog steeds vele raadsels over het leven van Tesla , maar een revival heeft hij zeker al doorgemaakt. Zo zei hij zelf dat de toekomst van hem was en dat is ook al bewaarheid. Vele technische elektrische toepassingen zijn aan Tesla te danken. Het heeft de wereld daadwerkelijk rigoureus veranderd. Verder is er een vliegveld naar hem vernoemd.  Zijn beeltenis staat afgebeeld op geldbiljetten in Servië.  In Kroatië en Belgrado is een museum aan hem gewijd. 

 Nu heeft de jonge ondernemer Elon Musk zelfs zijn elektrische auto de Merknaam Tesla gegeven. Nog steeds zijn er wereldwijd veel onderzoekers en uitvinders die proberen een apparaat te ontwikkelen dat de (gratis) energie haalt uit nulpunts-, vacuüm- of tachyonenergiebronnen. Indachtig Tesla beweren enkelingen dat zij daarin ook geslaagd zijn. Er wacht ons nog een grote toekomst.

 

Zie ook  http://bedrijfskunde-economie.blogspot.nl/2014/09/ondernemer-elon-musk-meest-invloedrijk.html

 

 

 

Ondernemer Elon Musk die de elektrische Tesla heeft ontwikkeld.

 Als je een inzicht wil krijgen in de levensvisie van Tesla kun je beter een uitgebreid interview lezen dat in 1899 is opgetekend door John Smith maar recentelijk in het Nederlands is vertaald en gepubliceerd. Zie

http://www.wanttoknow.nl/inspiratie/nikola-tesla-het-verborgen-interview/

 Tesla laat daarin blijken dat hij een esoterische kijk op leven en kosmos heeft.  De dood is geen eindstation, maar een transformatie : een terugkeer naar het licht, de bron. Alles ontstaat uit het licht.

 Dat Tesla  ook nu nog populair is, blijkt wel uit een recent artikel van een 13-jarige Amerikaanse jongen Max Loughan, die beweert dat hij elektromagnetische straling uit de lucht haalt en omzet in energie. Deze Max probeert in navolging van Tesla de wereld te veranderen met uitvindingen.  http://www.ninefornews.nl/vrije-energie-13-jarige-uitvinder-maakt-op-tesla-geinspireerd-apparaat-dat-stroom-uit-de-lucht-haalt/

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

 

 

 

 

Is er hoop voor Eindhovense Kunstijsbaan ?

 

Hoe krijgen we een sluitende en duurzame exploitatie? 

In het Eindhovens Dagblad van 13 mei jongstleden stond een oproep van SP-voorzitter Caro Goudriaan aan met name (rijke) Eindhovenaren, ondernemers en bedrijven zoals Philips om een oplossing te zoeken voor de financiële problemen van de kunstijsbaan en zo het voortbestaan te redden. Laat ik beginnen met aan te geven dat ik geen (ijsbaan-)expert  ben en ook geen  financieel zwaargewicht.  Als betrokken burger vind ik wel dat een  sociale, sportieve en slimme stad als Eindhoven (Brainport !), die al zo lang een kunstijsbaan heeft gehad, die moet behouden. Een ambitieuze stad verdient goede publieke voorzieningen op cultureel en sportief gebied en daar horen voetbal-,  hockey- , honkbalvelden , zwembaden,  atletiekbanen en sportparken bij, maar ook een ijsbaan.  Deze baan sluiten zou een enorme kapitaalvernietiging zijn en verlies aan broodnodige sportieve diversiteit.

 De grootste kostenpost zullen met grote waarschijnlijkheid óf de vaste gebouwlasten, als er een grote financiering op rust  óf (nog waarschijnlijker) de energielasten zijn. In een buitenomgeving een grote ijsvloer en ijsbaan realiseren én 24 uur in stand houden zal veel elektriciteit of brandstof kosten.  Met enige investeringen moet daar een meer duurzame oplossing voor gevonden kunnen worden.  Als het om elektriciteit gaat zal een heel dak voorzien moeten worden van zonnepanelen, of als er ruimte voor is een grote windturbine. Verder kan er mogelijk met warmtewisselaars energie  teruggewonnen worden.  Verder kan het nodig zijn de ijsbaan volledig te overkappen zodat je een gesloten systeem krijgt  dat je maximaal kunt laten renderen.



IJsstadion Sotsji 2014

 

Nederland heeft deze expertise, die ze zelfs wereldwijd “verkoopt” zoals o.a. bij de aanleg van olympische ijsbanen (o.a. in Sotsji ) . Er liggen nieuwe ambitieuze plannen  voor een groot, nieuw overdekt ijsstadion ter vervanging van Thialf, dat mogelijk  in Almere gebouwd zal gaan worden. Mijn oproep zou zijn om een team van “ïjs”- en technologie-experts  te vormen  die met de moderne technologische knowhow naar duurzame oplossingen te zoeken, geschikt voor Eindhoven.  We hebben de deskundigheid van TU/e  op het gebied van zonne- en windenergie, maar ook energietechniek en bouwtechniek vlak bij de deur. Vorm een multidisciplinaire projectgroep in opdracht van Gemeente of anders Provincie.  Laat de enorme provinciale reserves ( na de eerdere verkoop Essent) terugstromen in het publieke domein.

Gelukkig heeft de Gemeenteraad na twee inspraakavonden deze suggestie opgepakt en een expertpanel samengesteld onder leiding van externe voorzitter Henk-Jan Donderwinkel van Tien organisatieadvies. In het panel zitten verder een deskundige op sportmarketinggebied Bob van Oosterhout ( Triple Double), een vertegenwoordiger van de ijsverenigingen, een lid van de Eindhovense sportraad en een gemeenteambtenaar. 

Anderzijds moet gekeken worden naar gebruik van de ijsbaan gedurende het hele jaar. Een half jaar leegstand met alleen maar af en toe een rommelmarkt  in de zomer, is doodzonde.  In de zomer zou het een skatebaan ,  skeelerbaan ,  skelterbaan,  atletiekbaan,  of zelfs festivalterrein en openlucht filmstadion, museum, Artcenter of Designcenter kunnen zijn met horecavoorzieningen. Het PSV-stadium kan ook omgebouwd worden voor concerten van o.a. Guus Meeuwis.                                     Er is zeker een sluitende exploitatie mogelijk met enige commerciële creativiteit, zodat deze faciliteit een publieke multifunctionele voorziening kan worden. Momenteel heeft de gemeente strenge voorwaarden gesteld, met maximaal drie grootschalige publieksevenementen voor de IJsbaan om de rust, groen en schoonheid van de Genneper Parken niet te verstoren. Dat zou enigszins moeten worden verruimd, maar dat impliceert ook een wijziging in het bestemmingsplan.

Momenteel werken er 13 fte bij de IJsbaan en die staan op de loonlijst van de gemeente.

De jaarlijkse kosten voor de gemeente bedragen meer dan € 1,15 miljoen en dat moet flink naar beneden. Het regieteam heeft becijferd dat de kosten met een half miljoen omlaag kunnen  als de IJsbaan geprivatiseerd wordt.  De gemeenteraad heeft hiertoe ook besloten en in 2016 kunnen commerciële partijen komen met een voorstel. De huidige horeca-exploitant Giesen en de Schaatsverhuurder RonoSport zijn dit ook van plan, maar uiteraard zal er meer interesse zijn.

Als het lukt zal begin augustus 2016 de nieuwe beheerder/eigenaar bekend zijn.       

Het is directeur Giel Pastoor van het Parktheater ook gelukt om een al jaren verliesgevende schouwburg om te turnen in een winstgevende , vitale theaterorganisatie.  Strijp –S  is volledig herontwikkeld  en zo is een uitgeleefde oude leegstaande fabriekslocatie  getransformeerd in een  bloeiend, creatief woon –,  werk-  en recreëergebied . Yes, we can ! 

Ontwerp van nieuw IJsstadion foto: Proplan.nl 

 In de zomer van 2016 is bekend geworden dat er zich een verrassende partner heeft gemeld, waarmee de Gemeente Eindhoven een overeenkomst heeft gesloten. Het is de organisatie Sportfondsen die in heel Nederland zo'n 300 zwembaden en sporthallen runt, maar nog geen ijsbaan.

Zij worden de nieuwe particuliere beheerder waardoor de gemeente ook jaarlijks veel minder hoeft bij te leggen (namelijk ruim 5 ton in plaats van 6,5 ton Euro). In ruil daarvoor betaalt Sportfondsen ruim 5 ton aan huur aan de gemeente Eindhoven. Daarmee is de IJsbaan gered.

Waarom vuilnismannen meer verdienen dan bankiers

Voor en tegens van meritocratie.  

De prikkelende stelling in de titel van dit boekje van Rutger Bregman en Jesse Frederik roept in eerste instantie ongeloof op totdat je  je realiseert dat het werkwoord verdienen meerdere betekenissen heeft. De vraag “Wat verdien je” kun je op meerdere manieren beantwoorden.  Letterlijk gesproken vraag je dan naar iemands inkomen of loon, maar figuurlijk gesproken  vraag je naar waar iemand “recht op heeft” of rechtens toekomt. Dat zijn twee verschillende zaken die niet altijd samenvallen. Zo beschrijven de auteurs vele vormen van “onverdiend inkomen” . Dan bedoelen ze bijvoorbeeld een erfenis , of  opbrengsten verworven uit de bodem, opbrengsten uit patenten en opbrengsten uit speculatie en marktmanipulatie.  “Verdiend inkomen” ontstaat door arbeid te verrichten in dienst van de samenleving en waarbij waarde wordt toegevoegd of gecreëerd.

Dit essay is uitgegeven als bijdrage aan de maand van de filosofie, die gewijd is aan het thema ongelijkheid. Dat is extra in de belangstelling gekomen door het boek “Kapitaal in de 21^e eeuw” van de Franse econoom Thomas Piketty. Op basis van gedegen onderzoek over een langere periode heeft hij wetenschappelijk aangetoond dat de accumulatie van kapitaal veel sneller gaat dan de groei van inkomen door arbeid.  Dat leidt ertoe dat de ongelijkheid steeds verder toeneemt tussen degenen, die kapitaal hebben en zij die alleen hun arbeid kunnen inzetten. Een toenemende inkomens- maar vooral ook vermogensongelijkheid is de laatste decennia wereldwijd gezien evident. Uit o.a. onderzoek van Wilkinson & Pickett is bewezen dat een toenemende inkomensongelijkheid vele negatieve maatschappelijke  gevolgen heeft. Datzelfde lijkt nu ook het geval te zijn met een toenemende vermogensongelijkheid, die zelfs ook de economie zelf schaadt. Liberaal economen hebben altijd beweert dat een volledig vrije markt en ongebreideld kapitalisme juist ervoor zorgen dat de welvaart verdeeld wordt. Dat blijkt dus een mythe te zijn.                      Inmiddels hebben internationale organisaties als de OESO, het IMF en de Wereldbank, die altijd de mondialisering, vrijhandel en liberalisering (vrije verkeer van geld en goederen) bepleitten, toch ook de negatieve effecten van toenemende vermogensongelijkheid bevestigd. In eigen land heeft een WRR-studie de bevindingen van Piketty bevestigd. Het CBS die andere definities hanteert is veel voorzichtiger.

Het bijzondere van beide auteurs, die werken voor het digitale tijdschrift “de Correspondent” is dat ze vele historische voorbeelden aanhalen. 

Indrukwekkend is bijvoorbeeld de staking van vuilnismannen in New York in 1968 waar eerst om werd geschamperd, totdat de gevolgen zichtbaar werden.  Iedere dag kwam er 10.000 ton afval bij en dat trekt ongedierte aan en veroorzaakt een enorme stank. Uiteindelijk werd zelfs de noodtoestand uitgeroepen. Na 9 dagen kregen de stakers alsnog hun eisen voor een beter salaris ingewilligd. Inmiddels verdient een vuilnisman een respectabel jaarsalaris van $ 70.000 , waarbij overwerk en andere toeslagen nog niet zijn meegerekend. Inmiddels wil iedereen wel vuilnisman worden in New York. 

 

Een geheel andere historische  gebeurtenis was een bankenstaking in Ierland  in mei 1970, die uiteindelijk zes maanden duurde. In no time was 85% van de geldhoeveelheid achter slot en grendel.  Tot ieders verbazing bleek het maatschappelijke leven en de economie echter niet tot stilstand gekomen. In de pubs ontstonden spontaan een nieuw soort banken waar mensen elkaar van alles leenden en op eenvoudige papiertjes leningen en schulden bijhielden. In het licht van de titel zou je op basis van deze voorbeelden dus kunnen beweren dat we vuilnismannen veel harder nodig hebben dan bankiers.

Een ander deel van het boekje wordt besteed aan de eerste liberale premier van Nederland, Pieter Cort van der Linden, die zo’n 100 jaar geleden een aantal belangrijke standpunten verkondigde waar de huidige premier Mark Rutte van zou gruwelen. Van der Linden was een groot voorstander van progressieve belastingen en vooral vermogensbelasting. Hij was ook voorstander van overheidsbanken en heeft de oprichting van de Rijkspostspaarbank bepleit, alsook een staatsverzekeringsbedrijf.   Samen met zijn liberale minister Willem Treub heeft hij ook het erfrecht verandert waardoor alleen directe familie nog een deel zou kunnen erven. Tegenwoordig is de VVD een tegenstander van erfbelasting.

Nog interessanter is het historische verhaal van minister van Financiën Piet Lieftinck. Deze hoogleraar economie uit Rotterdam heeft na de Tweede Wereldoorlog het geldstelsel volledig herzien. We kennen de uitdrukking van "het tientje van Lieftinck" en zo begon het ook. De bedoeling van Lieftinck was echter om de enorme oorlogswinsten en vermogens via belastingen af te romen en te gebruiken voor de wederopbouw van het land. Het oude geld moest worden ingeleverd en alleen wie kon aantonen hoe hij/zij het verdiend had kreeg nieuw geld (nadat een deel was belast). Een geniale vondst waardoor Nederland snel welvarend werd en een nieuw infrastructuur en welvaartsstaat kon worden opgebouwd.    

Auteur Bregman kennen we nog van het boekje “Gratis Geld en andere radicale ideeën”, waarin hij pleit voor invoering van een basisinkomen en flinke vermindering van de omvang van de werkweek.  Zie ook http://bedrijfskunde-economie.blogspot.nl/2014/10/gratis-geld-en-andere-radicale-ideeen.html

 Het bijzondere van deze auteur is dat hij als historicus ons de ogen opent en ons bevrijdt uit de waan van de dag.  Wat heden ten dag bijna onmogelijk lijkt was vroeger heel gewoon.

 Wie heden ten dage klaagt over hoge belastingen moet eens terug gaan in de geschiedenis. In Nederland, maar ook in Groot Brittannië en in de Verenigde Staten zijn belastingniveau ’s  geweest van 72% en zelfs 90%. Zeker in oorlogstijd was dit het geval waardoor men dit ook wel “de dienstplicht van de rijken” noemde.

 We zullen samen deze inkomens- en vermogensongelijkheid moeten bestrijden en moeten echter niet wachten tot er een oorlog uitbreekt of een revolutie ontstaat. De overheid moet hierin voorop lopen en laten we hopen dat het nieuwe belastingstelsel hierin voorziet.  

Anders dan in het eerste boekje laten de auteurs hier wat open eindjes liggen. Met hun weergave van verdiend en onverdiend inkomen en vermogen wordt er een academische discussie gevoerd over meritocratie. Daarmee wordt bedoeld zeggenschap en inkomen naar verdienste. Die verdienste is echter niet eenduidig te berekenen. Wie moet er meer verdienen: een rechter, een arts of een hoogleraar?  Veel belangrijker is het om de verschillen tussen inkomens te verkleinen en daarvoor moeten we misschien een maximum- inkomen invoeren zoals nu al voor een deel is gebeurd met de Balkenendenorm voor de publieke sector versus een wettelijk minimuminkomen.