Duurzame bio-plastics gaan voor grote doorbraak zorgen.
De Universiteit van Amsterdam heeft voor een belangrijke primeur gezorgd door hun nieuwe kennis en ervaring over de productie van duurzame plastics openlijk te delen. Zij zijn in staat gebleken om met name een nieuw soort harde bioplastics te ontwikkelen, die goedkoop en in grote hoeveelheden gemaakt kunnen worden. Dit bioplastic bestaat geheel uit plantaardige ingrediënten en werd bij toeval ontdekt zo’n vier jaar geleden. Inmiddels zijn voor dit nieuwe materiaal beschermende patenten verkregen.
De betreffende vakgroep o.l.v. prof. Rothenberg en dr.Alberts waren in het kader van hun onderzoek “Zwaartepunt duurzame chemie” op zoek naar een nieuwe biobrandstof maar vonden uiteindelijk een nieuwe bioplastic. Het materiaal bestaat uit citroenzuur en glycerol en is volledig afbreekbaar in een periode van drie weken tot uiterlijk twee jaar. De huidige harde plastics zoals polyurethaan, nylon en polypropeen zijn zeer beperkt reclyclebaar en nauwelijks biologisch afbreekbaar zelfs niet in honderd jaar. De onderzoekers hebben een polymeer gevonden voor de produktie van kunsthars en daarmee ontstaan het zogenaamde thermoset-plastic .
De meeste plastic materialen voor huishoudelijk gebruik of in de bouw bestaan uit polymeren. Een klassiek voorbeeld hiervan is het kunsthars bakeliet dat ontstaat uit de reactie van fenol en formaldehyde. Dit materiaal wordt nog steeds toegepast om houtvezels te binden in geperste houtsoorten zoals MDF en formica. Kunstharsen worden algemeen toegepast in de industrie en de bouw. De hars van ureum/formaldehyde wordt bijvoorbeeld gebruikt voor betonplex, het bekistingshout waarin beton gegoten wordt.
Voor het nieuwe materiaal kunnen allerlei soorten plantaardige materialen worden gebruikt van gras tot afval van bomen. Bovendien is het eindprodukt niet giftig(toxisch) en volledig CO2-neutraal en eenvoudig te verbranden. Vanwege de vele mogelijkheden van allerlei “gewone” grondstoffen en het eenvoudige productieproces kan de bioplastic extreem goedkoop gemaakt worden.
Plastic is natuurlijk een enorme milieuvervuiler en daarvan wordt jaarlijks zo’n 300 miljoen ton geproduceerd en tot nu toe is maar 0,2% daarvan biologisch afbreekbaar.
Het eerste fysieke bewijs wordt geleverd door middel van een bureautafel gemaakt van dit bioplastic.
Laat de chemiesector nu massaal overstappen op deze bioplastics en zo de (olie- en) koolstofafhankelijkheid rigoreus doorbreken en het milieu sparen.
